Nerde olduğunu bilmeden yaşamak..hayatı

Hani denizde yüzerken birden sırt üstü bırakır ya insan kendini. Su alır kaldırır onu. Sarar sarmalar. Denizin dibinin korkusuda olur içinde ama yinede tek çaredir o an dinlenmek için suya bırakmak kendini.. İşte aynen öyle bırakasım var kendimi. Ben salınırken yüzeyinde, akıp gitse hayat altımdan. Ben bir yön vermesem, hangi havayı soluyacağıma, hangisinin beni sarmalayacağına? Yeterince beklesem? Karşı kıyıya vurur muyum? Gözümü açtığımda bıraktığım noktadan başka bir yerde görür müyüm kendimi? Olmam gereken yer burası mıdır? Kafam hem çok net hem yer yer çok bulanık bu aralar.bazen sorguluyorum kendimi sonra bakıyorum ben kadar sorgulayan yok kendini hayat akıp gidiyor ve bir benim beni bukadar sorgulayıp kendi canını yakan. Belkide umrunda değilimdir hayatın bir eksik bir fazla nefarkederki... Çok vermekten ve her verdiğimin yanlış olduğunu görmektende yoruldu yüreğim. Bir sabah gözlerimi açacağım ve o gün gelmiş olacak. Bir el dürtecek sol omzumdan. ”Vakit geldi” diyecek, ve ben o zaman bileceğim, o zaman yatmaktan sıkılıp, tüm gücümle ve şevkimle bedenimi sahiplenip yüzmeye başlayacağım karaya doğru. Sudan çıktığımda tam da ne yöne yürümem gerektiğini bilerek

Park nekadar güzel bir yer yahu....

Merhaba ben Demir Uzun zaman oldu size yazmayalı,yeni yıl geldi ben 8.ayıma girdim vs vs Çok zamanım kalmıyor yazmaya çünkü buara çok yoruluyorum artık ayağa kalkıyorum kendi kendime birşeyler yapmak çok keyifli ve yorucu. Annem buara sürekli Demir hayır Demir dur Demir Demir diye sesleniyor ve ben bu durumdan çok eğleniyorum artık ben bebek değilim büyüdüm:)) artık herşeyi rahatlıkla yiyorum sonra beşiğimde ayağa kalkıyorum kendim oturup kendim yatıp kendi istediğim yöne dönebiliyorum:) Hasa! Birde eve misafir geldiğinde onlar giderken arkalarından ağlıyorum.bizim evde bir kapı var herkes orda. Gelip gidiyor annem beni dışarıya o kapıdan çıkarıyor bende gün içinde ilk fırsatta o kapıya gidip ağlıyorum belki annem beni gezdirir olmazmı?:)Çok keyifli;) Annem ve cici annem ferah bugün beni park diye bir yere getirdiler park çok eğlenceli bir yermiş.salıncak diye birşeye bindirdiler beni ilkkez bindim ohooooo süpermiş yaaaa büyükler herşeyin en güzelini biliyor... Size bu maceramdan birkaç fotoğrafımı paylaşmak istiyorum. Hepinizi çok öpüyorum artık hayatım başka bir anlamlı oldu beni takip edin olurmu?;)) Artık uyumam lazım görüşürüz:)

Dünden bugüne demir...

annemin karnındayım..

emek emek emekleme..

evet oğlum artık emekliyor.Koltuğa tutunup ayağa kalkıyor bir kaç adım atıyor sonra düşüyor. sonuç hep aynı tabi düşüş:))ama azimli istekli anası gibi inatçı benim oğlum.Hergün yeni bir şey oluyor yani artık inanamıyorum dün ayağa kalkamazken bugün arkamı döndüğümde baktım beşiğinde ayağa kalkmış. okadar heyecanlanıyorki yeni bir şey yaptığında yüzünde o munzur gülümseme:)ve tabi bende bir okadar korkak bir okadar heyecanlı, gururlu,ya ben varya ben maf olmuş durumdayım dostlar benim oğlum büyüyorrrrrrr ve benim oğlum benim parçam anlatılmazki yaw bu süper bir duygu....

2014 geç kalan kutlama yazısı...

Yeni yıl geldi hoşgeldi..aslında pek hoş gelmedi ben bu yazıyı yeni yılda yazmayı planlarken gecikmiş bir yeni yıl yazısı oldu ve ben yeni yıla hiç ummadığım kadar kötü girdim desem sanırım yanlış olmaz... evet 2014 senden umutluydum fakat yanılttın beni başlangıcın kötü oldu umarım önümüzde uzun zaman var barışırız diye ümit ediyorum:) 2013 ne getirdi ne götürdü genel baktığımda 2013 çok kötü zaman geçirdim.çok stresli okadar yorucu bir işte çalışıyordum ayrıldım(bu kısmı güzeldi) allahım bana demiri verdi korkuyla başlayan bir yolculuğa çıktım oğlumla ve 2013 en güzel hediyesi en güzel enn ennnnn .....oğlum geldi ve zaten gerisini siktir ettim gitti:)) 2014 senden huzur diliyorum bu ara buna çok ihtiyacım var HUZURRRR lütfen 2014 de gelll. oğluma sağlık mutluluk kazasız belasız sorunsuz bir yıl ol olurmu.Akıllı ol ve beni üzme Hayatımdaki herkese sağlık huzur mululuk getir hayatımda olanların 2014 hayatımda kalmasını sağla.....

VİDEO lar..

7.ayımız BİTTİ adam oldu benim oğlum

Allah’ım ne güzel tecrübeler bunlar ne güzel duygular..Bir anneyi emeklerinin karşılığını alması kadar ne mutlu edebilir ki bu yalan dünyada. Sadece 7 ay oldu doğalı. Nedir ki insan ömründe 7 ay. Oysa bir bebeğin gelişimini gözlemlemek, ne kadar değiştiğini görmek zaman kavramın sorgulatıyor 7 ay diye küçümsediğimiz sürede. Bize mi çok çabuk geçti gibi geliyor derken birde bakıyoruz ne aşamalar katetmişiz ne çok şey geride kalmış 7 ayda. Velhasıl o kadar hızla gelişiyor ki, sürekli olarak büyüme dur biraz yavaşla diyorum. Doymak istiyorum bu hallerine o kadar sevimli ki son dönemlerde insan şükretmeden edemiyor bu eşsiz mucizeye. Hergün daha zor sanki sen büyüdükçe sana yetişmekte zorlanıyorum enerjim yetmiyor sanki Okadar hareketlisinki her anın başka güzel başka anlamlı bambaşka işte ya.sürekli oyun ilgi istiyorsun.bazem acaba sana iyi bir anne olamayacakmıyım diye korkuyorum. Şuan düşündüğümde okadar çok şey varki sana öğretmem gereken ya dış etkenler onlardan nasıl korucam seni.offf bilmiyorum. Bu gündem sonra her gördüğün şeyi kapmaya başladın beynin bilgisayar gibi sürekli kayıt yapıyor. Peki ya nerden başlamak gerek seni eğitmeye.bazen okadar korkuyorum ki ya seni koruyamazsam ya sen de küfür ler eden saygısız bir çocuk olursan :(( Her geçen gün inadın dahada artmaya başladı ağlamaya başladığında seni susturmak çok zor.geceleri hala uyanıp anlamsızca ağlıyorsun pardon ağlamak değil resmen böööörrrmek seninki. Elimiz ayağımıza dolaşıyor o anda. Kendine tuaf bir emekleme şekli bulmuşsun ayaklarını kendine kadar çekip sonra öne doğru atlıyorsun sonuçta istediğin her yere gidiyorsun sonra eline ne gelirse hoppp ağza:)) Sürekli gölgen gibi peşindeyim biliyorum bu durumu sevmiyorsun ama yapcak bişey yok:) Bu ayki doktor kontrolümüzde Sarılık aşın yapıldı. Kilon:8700 Boyun :71,5 Gelişimin gayet güzel ve ben seni cok seviyorum her nekadar bu ara beni tanımadığın sevmediğin hissine kapılmış olsamda seni çok seviyorum canım oğlummmm

Yeni depremler

Canım oğlum Buara karışık bir ruh hâli içindeyim ilkkez doğrumuydu seni dünyaya getirmek diye düşünür oldum. Herşey herkes okadar acımasız ki ve sen okadar yapayanlız okadar küçüksünki. Bilmiyorum bu yazıyı hiçbir zaman anlayamayacaksın belki de tam anlamaman için açıklamıyorumdur.bazen düğümlenir ya boğazında cümleler onu yaşıyorum ve sensizlikten cok korkuyorum Hayatımda bir çok şey kazandım bir çok şeyi kaybettim sen kazanılan en güzel hediye oldun ve tek yaşama sebebim demek yanlış olmaz diye düşünüyorum.sana bişe olursa yada bize işte on çıldırırım. Aslında sana bu ay çok güzel şeyler yazmayı planlıyordum 2014 yılı geldi seninle ilk yılbaşımızı geçirdik ama olmadı anlatamadım Yüreğim oğlum,içim acıyo annem yüreğim acıyor ve tam da senin olduğun yere gelmesin diye uğraşıyorum.bu kaçıncı can acısı bu kaçıncı yangın bilmiyorum ama geçmiyor geçmicek okadar kırgınım okadar çaresiz okadar yanlız ve 12 yıl öncesine götürüyor bu acı beni ozamanlarda babanı kaybetme korkusu yakardı yüreğimi öyle bir sevdaydıki bizimkisi ve okadar küçükdümki nelere katlandım nelere sustum....yıllar geçti herkes seni daha önceden istemememizin yani bir bebek istememe nedenimin maddiyattan olduğunu Bilsede gerçek olan bu ara yaşadığımı birgün yaşamaktan korkmaktı ve oldu yine yeniden 12 sene sonra başıma geldi. Artık tek korkumu seni kaybetmek hayatımda beni kaybetmektwn korkan insanlar olmadı yada ben öyle düşünüyorum buara ve onedenle birtek sen beni korkutuyorsun. Bu okadar güçlü bir okadarda çaresizliğe düşürüyor beni şimdi hayata yeniden başlamak ama neresinden bilmiyorum. Sadece seni çok seviyorum. Çocuk olsam yeniden ve sadece düştüğüm için acısa içim.