14 Şubat 2014 Cuma

Varsan varım oyun arkadaşım aşk ortağım benim

Kenan Doğulu - Aşka Türlü Şeyler | izlesene.com

Yıllar öncesiydi bir Mayıs ayında tanıdım eşimi,yokluktan özgürce yaşayamadık duygularımızı.bizim zamanımızda diye başlayan cümleleri sevmem ama bizim zamanımızda herşey şuanki kadar kolay değildi.şimdiki sevgililer gibi ortalıkta yaşayanazdın utanırdık korkardık,çekinirdik. Zaten çok bir arayada gelemezdik.mektuplar yazardık,günlük tutardık ayrı kaldığımız günlerde birbirimize.ceptelefonu yoktu her an sesini duymak için ev telefonunun başında saatlerce beklerdim baban arasında sesini duyim diye.eee bide ararsa da ya babam açarsa ya Abi'm açarsa tlf duyamazsam sesini.. En azından tlf ben açim konuşamasam da yanlış numara der kapatırdım tlf en azından sağlıklı olduğunu bilirdim o bile yeterdi gönlüme. Daha masum hediyeler vardı daha küçük ama okadar anlamlı okadar sevgi dolu zaten büyük hediye alacak durummu vardı sanki:)bazen çay parasını ödeyecek paramız olmazdı cebimizde:) Ne zorluklara geldik bir araya düşünüyorumda ne çok çektik ne ağladık öyle bir sevgiydi öyle bir aşktı bizimki. İkimizde çok emek verdik çokkkk öyle zor evlendik.artık yanımdaydı aynı evde yanı başımda ne güzel duyguydu onla olmak ama bitmediki sıkıntı parasızlık yokluk diğer etkenler (üçüncü gereksiz şeyler)fırsat vermedi hayat gülümsemeye...çok çalıştık çok çektik çok uğraştık anlatmayla bitmez ama şükürler olsun ayrılmadık yılmadık bu güne geldik allahım seni bize verdi daha da bağlandık.kısaca bugüne kolay gelmedik oğlum. Kısaca başka türlü birşeydi bizimki hani Derya yeninesil dibine kadar diye hah işte tamda öyle yaşadık biz. r

sevgili günüymüş...

merhaba ben demir bugün sevgililer günü eeee babam çok yoğun evin küçük erkeği olarak iş başa düştü.annemin biricik sevgilisi de ben sayılırım yalanmı.annecim sevgililer günün kutlu olsun hep birlikte olalım seni çok seviyorum:))

10 Şubat 2014 Pazartesi

kuzen,anane ve dedeyle tanışma

merhaba ben demir bu ay dedem ananem ve kuzenim geldi.İlkkez gördüm onları daha önceden hiç hatırlamıyorum.anneme de soramıyorumki.. ananemi daha önce birkez görmüştüm ama ozaman çok küçüktümm hatta beni ilkkez ananem yıkamıştı.laf aramızda annem ve babam çok korkmuştu:))annem babama babam anneme kızıyodu doğru tutsana düşcek diye:) kuzenimle çok eğlendik derdimi anlatamıyorum henüz ama o oynadıkça bende peşinden koşturup durdum çok keyifliydi.ananem benimle pek ilgilenemedi zamanı olmadı ama türker abim ve dedemle çok güldüm..annemde birkaç tane fotoğraf çekmiş az ama olsun.

6 Şubat 2014 Perşembe

Bu adam benim babam...

Ben çiftçi bir babanın ev hanımı bir annenin kızıyım.Çok şaşalı geçmedi küçüklüğüm ama yokluğu hiç hissettirmedi babam çocuklarına.Samsunda fındık bahçemiz vardı bundanmıdır bilmem fındık kurdu derlerdi bana. Yazları köyümüzde kışları okumak için annanemize giderdik. Hatırlıyorum da yaz geldiğinde hiç istemezdim köye gitmeyi.eee çocuksun kolaymı herkes Deniz'de tatilde sen git fındık topla!! Benim babam sert adamdı(hala öyle)çok korkardım küçüklüğümde babamdan bu saygımı diye sorarsanız tabiki saygıda vardı ama korku daha etkiliydi. Zaten başka aileleri çok bilmediğimden doğru olan bu gibi gelirdi bana yani baba bu döverse severde:) hesabı... Çok kızım diye konuşmazdı ama isterdim sarılsın kızımm desin bunu yapmaması engel değildi ona olan sevgime.evet tuaf bir sevgi tuaf bir güven vardı babama karşı hala öyle.biz çok sevgisini gösterebilen bir aile olamadık keşke olsaydık o ayrı.ama ben hep bilirdim başım nezaman derde girse nezaman sıkışsam benim koca yürekli babam vardı ardımda.yoktan var etti her defasında çalıştı çabaladı büyüttü bizi ki bizim oralarda kız çocuğu yetiştirmek zor dur helede o çevreden farklıysa giyimin tavrın saçın şeklin.... Kısaca boşa dememiş şair Bu adam benim babam Sekiz köşe kasketiyle Omuzunda sekosuyla hey! Cebinde yok parası Bafra’dır cigarası Yüreğindedir yarası Altı çocuk büyütmüş Bir işçi maaşıyla Bu adam benim babam hey!

Ben büyüdüm bakın neler yapıyorum...

Sadece azcık meraklıyım yaramaz değilim yahu....

5 Şubat 2014 Çarşamba

8.ayımız bay bay:)

Biraz sonra yazacaklarıma hala inanamıyorum.Ben hamile kaldım,o bebiş içimde dokuz ay büyüdü,sonra doğdu ve şuan sekiz ay sekiz günlük.Hayal değil gerçek,oysa daha dün gibi bebişimiz olsun mu düşüncesi,sonra hamilelik, doğum telaşı..nasıl yaparız ya bakamazsam olmazsa derken geçiverdi zaman.babanla ilk seni yıkadığımız gün aklıma geliyor ne korkmuştum.seni ilk kucağıma alışım ahhhhh ahhhh Uuuuu 8ay Dile kolay ,az zaman değil .Ayrıca canım oğlum seninle geçirdiğimiz süre aslında 8 ay değil nerdeyse 17 ay.Çünkü bir dokuz ayda benim karnımda geçirdin.Oyyy ne güzeldi o günler ya.Sanki hiç içimde değildin,böylece hop geliverdin kucağıma..Ben durup durup özlüyorum seni.Karnımda pıt pıt edişlerini,sonra o pıtpıtların baya bildiğin okkalı tekmelere dönüşmesini,ilk doğduğun günleri,ilk gülümseyişini,ilk banyonu,ilk kahkahanı,kokunu say say bitmez mucizemmmmmmmmmmm Bu ay doktor kontrolümüz yok ama sen hasta olduğun için doktora gitmek zorunda kaldık biraz öksürük huysuzluk vardı birazda ateş şükür atlattık geçti bitti ama korktuk ciddi ilk hastalığımızdı. Tüm bunların dışında artık emekliyorsun uzun bir süredir emekliyo hatta koşuyorsun :)) Ayağa kalkıyor tutunacak yer bulduğunda hoppp ayaktasın. Dişimiz hala gelmedi ama sanki konuşacak gibi sesler çıkartıyorsun hergün sana anne annn-ne desemde öğrenmeye şuan niyetin yok:)) Kolaylıkla koltuğun bir ucundan bir ucuna gidiyorsun,oturup oturduğun yerden kalkıyorsun.yürüteçte koşturup duruyorsun.artık herşeyi yiyorsun en çok pilavı seviyorsun.bu ay ilkkez balık yedik sende çok beğendin.Her gün başka heyecan başka anlamla dolu yaz yaz bitmez. kısaca oğlum büyüyorsun ve biz senin için ölüyoruz iyiki varsın güzel oğlum:))sen bizim mucizemiz sin sen hayatımızın en güzel en başka anlamısın.