6 Şubat 2014 Perşembe

Bu adam benim babam...

Ben çiftçi bir babanın ev hanımı bir annenin kızıyım.Çok şaşalı geçmedi küçüklüğüm ama yokluğu hiç hissettirmedi babam çocuklarına.Samsunda fındık bahçemiz vardı bundanmıdır bilmem fındık kurdu derlerdi bana. Yazları köyümüzde kışları okumak için annanemize giderdik. Hatırlıyorum da yaz geldiğinde hiç istemezdim köye gitmeyi.eee çocuksun kolaymı herkes Deniz'de tatilde sen git fındık topla!! Benim babam sert adamdı(hala öyle)çok korkardım küçüklüğümde babamdan bu saygımı diye sorarsanız tabiki saygıda vardı ama korku daha etkiliydi. Zaten başka aileleri çok bilmediğimden doğru olan bu gibi gelirdi bana yani baba bu döverse severde:) hesabı... Çok kızım diye konuşmazdı ama isterdim sarılsın kızımm desin bunu yapmaması engel değildi ona olan sevgime.evet tuaf bir sevgi tuaf bir güven vardı babama karşı hala öyle.biz çok sevgisini gösterebilen bir aile olamadık keşke olsaydık o ayrı.ama ben hep bilirdim başım nezaman derde girse nezaman sıkışsam benim koca yürekli babam vardı ardımda.yoktan var etti her defasında çalıştı çabaladı büyüttü bizi ki bizim oralarda kız çocuğu yetiştirmek zor dur helede o çevreden farklıysa giyimin tavrın saçın şeklin.... Kısaca boşa dememiş şair Bu adam benim babam Sekiz köşe kasketiyle Omuzunda sekosuyla hey! Cebinde yok parası Bafra’dır cigarası Yüreğindedir yarası Altı çocuk büyütmüş Bir işçi maaşıyla Bu adam benim babam hey!

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder