Anneler günü

Küçüklüğümden beri hep ayrı yaşadım ailemden olduğumuz yerde imkanlar olmadığından orta okulsuz liseydi hep ananemin yanında kaldık abimle.yazdan yaza tatilden tatile gittik ailemizin yanına. Hatırlıyorum ilk anneler gününü anladığımızda ilkokula gidiyorduk abimle köyümüzde sayılı olan bakkala gidip annemize tabak almıştık güzel bir hediye paketi yaptırmıştık yada bizim bildiğimiz en güzel hediye paketi ve hediye olmuştu. Annemin yüzünü hatırlıyorum çok mutlu olmuştu ama ozamanlar belli edemezdi pek duygularını. Yaşlandıkça daha duygusal oldu o ayrı :) Yıllar geçti bende anne oldum bu oğlumla geçirdiğim ilk anneler günü henüz anne diyemiyor ama anne dese sarılsa heralde nefesim dururdu. Baban sabah kalkıp bir demet çiçek almış yanına da seni alıp uyurken yanıma geldi ve çiçeğimi başımın ucuna koyup Öperek uyandırdınız beni,sonra güzel bir kahvaltı hazırlamış çok özel ve güzeldi demek isterdim ama malesef baban bunları yapmadı hatta hiç birşey yapmadı birçok arkadaşım aradı kutladı malum ilk anneler günüm ama baban hiç bir şey yapmadı düşün yani ne düşüncelerdeyim:) Neyse canı saolsun bazen erkekler (düzeltiyorum çoğu zaman)düşüncesiz olabiliyor sen olma büyüdüğünde oğlum düşünceli bir erkek ol olurmu Bu seninle ilk anneler günümüz bazen düşündüğümde hala inanamıyorum ben anne oldum bu şaşkınlık genç olduğumdan falan değil okadar geç girdinki hayatımıza şuan sana baktıkça ya sen benim oğlumsun diye tekrar ediyorum kendi kendime Nice uzun anneler günü geçirelim inşallah oğlum.daha anlamlı anneler günümüz olsun inşallahhhh Seni seviyorum iyiki doğurdum be seni :))