

6 aylık oldu.
Hayatımın en acaip 6 ayı dememe gerek var mı?
Yok.
Kucağıma aldığım, giydirmeye, çevirmeye, taşımaya korktuğum ilk günler, ilk gülücük, ilk kahkaha, oyuncağını ilk tutuşu, agu dolu ilk muhabbet,süt bağımlı tombik günler, beslenmeye mesafeli fit günler, ilk ba-ba, ilk yuvarlanma,
sürekli yere paralel pozisyondan yavaş yavaş oturuşa ve ayakta duruşa geçiş, kucakta koşma denemeleri,
ilk katı gıda girişimleri, ekşiyen o kaşık surat,akşam eve gelen babayı çoşkuyla karşılamalar, kalabalıklar arasında gördüğü anneye mest eden gülücükler. İlk yataktan düşüş,ilk mama sandalyesinde oturuş yada oturamayış:))
O kadar çok ilk, o kadar çok heyecan, kalp çarpıntısı ve korku, kaygı dolu ki.
Tam oldu derken, olmayanlar. Ben bu işi çözdüm derken, kör düğüm oluşlarım.
Yok yapamıyorum derken, toparlanışlarım.
Hem sevgimde hem korkularımda hep bir aşırılık.
Demir'cim.
Mucizeden öte, çok heyecanlı ve eşsiz bir 6 aydı.
Bundan sonraki günler için de sana güveniyor, bu muhteşemliklerin ve atraksiyonların devamını bekliyoruz oğlum :)
Bu ayki doktor kontrolümüzde (30.11.2013)
Karma aşı 3 dozu
Hepatit b 3.dozu yapıldı
Kilon 8,250
Boyun 70 cm
Yedinci ayımızda kıyma ve ete başlıyoruz.yemeklerine üçkere çekilmiş kıyma koymaya başlıyoruz.inşallah beğenirsin.
Buarada iyiki varsın Gül yüzlü gülen yüzlü oğlum.
Artık destekli oturabiliyorsun hatta desteksiz bile kısa sürede olsa oturuyorsun hergün daha bi tatlı daha bir baş oluyorsun yaaaaaaa:)sabahları uyandığında elini yanağımıza koyup okşuyorsun yada bana öyle geliyor.bir yanım diyorki ya büyüsende bana sarılsan anne desen ama bir yanımda hepsinin tadına vararak yaşamak istiyor al sana bir çelişki daha:)))
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder