( buradaki koca ayak benim minik oğlumun ayakları)
Ben bu yazıyı yazarken havalar günlük güneşlik ohooo kar dan eser kalmadı ama napim bir türlü elim gitmedi yazamadım yeni yazılar en son yeni yılda kalmışım üzerinden iki ay geçti.. bu iki ayda neler oldu kırgınlıklar oldu,küslükler,zorluklar,oğlumla güzellikler oldu ama hepsini heleki kırgınlıkları hatırlamak hiçç istemiyorum onedenle ben köyümüze yağan kar dan temizlikten saflıktan huzurdan bahsetmek istiyorum.
12 bilemedin 13 yıldır izmitteyim ama ben böyle bir kış görmedim çocukluğumun kışı kadar soğuk geçti diyebilirim.
EE bu kar kış hemen aklıma Abimle ev yapımı kızaklarla mısır tarlasından aşağı kaydığımız zamanı getirdi.
ooo ne düşmeler ne yaralanmalar ne can acısı ama yokkkk en dibe iner yeniden yukarı çıkardık bıkmadan usanmadan üşümeden kafa göz yara yara kayardık:))çok zor ama okadarda güzeldi çocukluğumun kışları..en çok kuş yakalamaya çalıştığımız sabırla camda beklediğimiz zamanı özlüyorum..hasancuk kuşu derler yani bizim oralarda öyle denir en saf kuştur çabuk kanar:))zamanın iyi niyetlisi yani..
sini ler vardır büyük onu bir sopayla tutturur o sopaya ip bağlar sininin altınada mısır koyardık kuş geldiği anda ipi çeker hoppppp yakaladık tabiii birde onu sininin altından kaçırmadan çıkarmak var kii o en zoru...
peki bunlar keyifli kısmı zor geçen neydi?? günlerce gelmeyen elektrik,donan su,soba söner korkusu:)))şaka bi yana annem benim canım anam çok çekerdi be bize hiç birşey demeden sabaın köründe elinde bir çaydanlık sıcak su borulara dökerdi açılsın diye..sonra odun taşırdı eve sepet sepet,sonra sobayı yak hep hazıra konardık biz.sanki onun görevi gibi alıştırmış bizi rahata neyseee gelelim asıl konuya
oğlumla kar topu oynadık,kardan adam yaptık,karda dolaştık kat kat giyinsekte güzeldi be ilk kar macerasını yaşadı uzun zaman geçirdi karda çocukluğum gibi ben gibi tek fark donan su yoktu ve evin her yanı sıcacıktı...
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder